Hervormde Gemeente Wartengahe Warten
Wergea Warstiens
geschiedenis Wartengahe
Algemeen.
Hoe is men
gekomen tot de naam "WARTENGAHE"?
De heer L. Zwart één van de gemeenteleden van Wergea besloot
Haijte Haijtema om advies te vragen over historische achtergronden voor een naam
voor de nieuwe gemeente. De heer Haijtema antwoordde met de onderstaande
brief.
Omstreeks herfst 1992, werd er een gemeenteavond gehouden. Een
verzoek om suggestie voor een nieuwe naam had een oogst van ongeveer tien namen
opgeleverd.
De brief van H.Haijema werd voorgelezen en uiteindelijk werd de
naam Wartengahe met een meerderheid aangenomen.
Wergea, 7 maart 1991
Geachte heer Zwart,
Als
vervolg op uw verzoek om op zoek te gaan naar een liefst historisch verantwoorde
naam voor de kerkelijke samenwerking van de gemeentes Wergea, Warstiens en
Warten, heb ik mij beperkt tot enkele exercities rond de ontstaansgeschiedenis
van de kerken in deze dorpen.
Van zowel Wergea als Warten is bekend dat het
eerste stenen kerkgebouw van tufsteen was opgetrokken.
Dat plaatst de
kerkstichting in beide dorpen rond het jaar 1.100, mogelijk eerder. Van de
vroegere kerk in Warstiens is alleen aan de hand van overgeleverde prenten te
zeggen, dat het gebouw 13e eeuwse kenmerken had.
Archeologisch bezien is
alleen van de Wergeaster terp waarop de voormalige N.H. Kerk staat iets naders
bekend: deze blijkt opgeworpen te zijn direkt voorafgaande aan de toenmalige
kerkbouw.
Ook aan de naamgeving "Werraga" (de oudste overgeleverde vorm anno
142 2) is af te leiden dat er in de lle eeuw pas sprake was van de definitieve
dorpsvorming van Wergea. De naamsuitgang ga/gahe/gae is typerend voor dorpsnamen
van na het jaar 1.000 (Sipma, Fryske Nammenkunde).
"Ga" is dan synoniem voor
"dorpsgebied", maar tevens voor "parochie-begrenzing". De Warstienser kerk werd
in de 13e eeuw of eerder gefundeerd midden op de reeds bestaande dorpsterp.
Archeologische gegevens omtrent de stichting van dit gebouw ontbreken. De naam
Warstiens is tot mijn spijt naamkundig niet in een bepaalde periode onder te
brengen. Onder de tientallen potscherven die uit de terp bekend zijn dateren
slechts enkele van vóór het jaar 1000. Verder is helaas niets bekend. Datzelfde
geldt voor Wartena. Zowel van de tufstenen kerk lle eeuw) als van de centrale
dorpsterp zijn geen oudheidkundige gegevens bekend.
Van de naam wartena kan
men alleen zeggen dat deze vanwege haar archaïsche struktuur ouder kan zijn dan
bijv. Warrega. Er is één aanwijzing dat de Wartenster kerk in de middeleeuwen
belangrijker werd geacht dan de parochies van Warstiens en Wergea: in 1412 wordt
Warten, naast Wirdum en Grou, genoemd als plaats waar de Deken van Leeuwarden
"seend" hield (een kerkelijke rechtspraak), zie Sipma Oudfr. Oorkonden II nr.9.
Het lijkt, aangaande de anciënniteit van kerkstichtingen in onze dorpen, een
rondtasten in duisternis.
Toch is dat niet nodig als we bijv. de naamkundige
gegevens als uitgangspunt nemen.
Uit de 12 dateert een goederenlijst van een
ver weg in het Duitse Fulda gelegen klooster, waarin alle schenkingen uit de
voorafgaande eeuwen opgetekend zijn.
Onder de in Friesland gelegen goederen
anno 945 vindt men de vermelding "Wartengahe" die, gezien de daarbij vermelde
plaatsnamen Dachheim (Techum) en Weingi (Wijns), door historici in verband wordt
gebracht met de streek Warten, Wergea en Warstiens. Gysseling koppelt de naam
Wergea, Sipma echter aan Warten. Ik heb eerder eens betoogd, dat er een 12e
eeuwse spellingsfout in het spel is: "gahe" kwam vóór het jaar 1000 uitsluitend
als aanduiding voor, van een uitgestrekt gouw-gebied, zoals Oostergo en
Westergo. De archaïsche vorm Warten geeft steun aan het vermoeden dat in de
oorspronkelijke schenkingsoorkonde "Wartengahe" gestaan zal hebben.
Deze
Fulda-vermelding én het gegeven van middeleeuwse "seenö-stoel"-funktie van de
kerk te Warten geeft mij voldoende reden voor de stelling dat de kerkstichting
in Warten ouder is dan die te Wergea of Warstiens.
Bij deze pleit ik voor de
naamgeving "Wartengahe" voor de door u bedoelde kerkelijke
samenwerkingsvorm.
Weliswaar baseert de naamgeving zich dan op een 12e eeuwse
schrijffout, waarin de toenmalige kopiist onbedoeld al twee gegevens samensmolt,
aan de andere kant bent u zowel historisch, archivalisch als naamkundig door de
tot nu toe bekende feiten gedekt.
Ik vertrouw erop dat ik met deze
overwegingen tegemoet kon komen aan uw wensen.
Met vriendelijke groeten,
Haijte Haijtema